درمان اختلالات افسردگی
درمان اختلالات اضطراب
ساخت کشور پرتغال
پاروکستینا بلوفارما درمانی برای بزرگسالان مبتلا به اختالالات افسردگی یا اضطراب می باشد. اختلالات اضطرابی که پاروکستینا بلوفارما برای درمان آن بکار می روند عبارت اند از: اختالالات وسواس فکری عملی (افکار وسواسی تکراری با رفتار غیر قابل کنترل)؛ اختلال هراس (حمالت هراسی شامل مواردی که توسط آگورافوبیا که ترس از فضاهای باز می باشد، ایجاد شده) اختلال اضطراب اجتماعی (ترس یا پرهیز از موقعیت های اجتماعی)؛ اختلال فشار روانی پس آسیبی (اضطرابی که توسط رویداد آسیب زا ایجاد شده)؛ اختلال اضطراب فراگیر (عموما احساس اضطراب یا ناآرامی).
پاروکستینا بلوفارما یکی از گروه دارو هایی است که SSRIs خوانده می شوند (مهار کننده های باز جذب سروتونین انتخابی).
هرکسی ماده ای به نام سروتونین در مغزش دارد. افرادی که افسرده یا مضطرب هستند سطوح کمتری از سروتونین نسبت به دیگران دارند. کامل درک نشده که چطور پاروکستینا بلوفارما و سایر SSRIs کار می کنند اما احتمال آنها با افزایش سروتونین در مغز کمک کننده می باشند. درمان صحیح اختالالت افسردگی و اضطراب در کمک به بهبودی شما، مهم می باشد.
مصرف پاروکستینا بلوفارما به همراه غذا یا نوشیدنی:
پاروکستینا بلوفارما ممکن است با غذا مصرف شود. مصرف پاروکستینا بلوفارما در صبح همراه غذا به احتمال زیاد احساس تهوع شما را کاهش می دهد.
همانند سایر دارو های این دسته، از نوشیدن الکل در زمان مصرف این دارو باید اجتناب شود. الکل ممکن است علایم یا اثرات جانبی شما را وخیم تر کند.
مصرف پاروکستینا بلوفارما با سایر دارو ها
بعضی از داروها ممکن است بر روش عمل پاروکستینا بلوفارما تاثیر گذارند یا وقوع اثرات جانبی را مستعد تر کنند. هچنین پاروکستینا بلوفارما ممکن است بر عملکرد سایر دارو ها هم تاثیر بگذارد.
رانندگی و کار با ماشین آالت:
معمولا پاروکستینا بلوفارما بر فعالیت روزانه بیماران تاثیری ندارد. به هر حال بعضی از بیماران ممکن است احساس خواب آلودگی کنند. در آن موارد باید از رانندگی و استفاده از ماشین آلات پرهیز کنند.
لطفا قبل از مصرف هر دارویی با پزشک یا داروساز خود هماهنگ کنید.
بارداری:
اگر باردار هستید، ممکن است باردار باشید، یا اگر برنامه باردارشدن دارید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.
مطمئن شوید که ماما یا پزشک شما از اینکه پاروکستین مصرف می کنید، اطلاع دارند. زمانیکه در دوران بارداری مصرف شود، مخصوصا در 3 ماه آخر بارداری، داروهایی مانند پاروکستینا بلوفارما ممکن است باعث افزایش خطر شرایط وخیم در بچه ها، که افزایش فشار خون ریوی مداوم در نوزاد (PPHN) خوانده می شود، و باعث تنفس های سریع و ظاهر مایل به آبی در کودک می شود. این علائم معمولا در طی 24 ساعت اول بعد از تولد آغاز می شود. اگر این علائم برای فرزند شما روی داد، فورا با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید.
برخی از مطالعات یک افزایش خطر نارسایی قلب در نوزادانی که مادرانشان در ماه های اولیه بارداری پاروکستین دریافت کرده بودند را پیشنهاد کرده است. این مطالعات دریافته اند که کمتر از 2 نوزاد در 111 نفر (2%) که مادرانشان در آغاز بارداری پاروکستین دریافت کرده بودند، یک نارسایی قلبی داشتند در مقایسه با 1 نوزاد از 111 نفر (1%) که در جمعیت کل دیده شده بود. زمانیکه همه انواع نقص های زمان تولد در نظر گرفته می شود، هیچ تفاوتی در تعداد نوزادان به دنیا آمده با نقص های تولد بعد از اینکه مادرانشان در زمان بارداری پاروکستین مصرف کرده بودند، در مقایسه با تعداد کل نقص های تولد که در جامعه عمومی روی داده، وجود نداشت.
پزشک شما احتمالا تصمیم می گیرد که در زمان بارداریتان تغییر درمان برایتان بهتر است یا اینکه به تدریج مصرف پاروکستین را متوقف کنید. به هرحال بسته به شرایط شما، پزشک شما ممکن است پیشنهاد دهد که ادامه مصرف پاروکستین برایتان بهتر است.
اگر شما در طول درمان با پاروکستین باردار شدید، باید ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. شما نباید بطور ناگهانی درمان با پاروکستین را قطع کنید. پاروکستینا بلوفارما تنها باید در صورت تجویز اکید پزشک شما در زمان بارداری مصرف شود.
اگر شما مصرف پاروکستینا بلوفارما را تا زمان تولد ادامه داده اید، نوزادتان ممکن است سریعا یا بزودی (کمتر از 24 ساعت) بعد از تولد این علائم را تجربه کند: مشکالت تنفسی، سیانوز (پوست مایل به آبی)، حمالت صرع، دمای متغیر، مشکلات تغذیه، استفراغ، هیپوگلیسمی (مقدار بسیار پایین قند خون)، عضلات سفت یا شل، افزایش رفلکس، لرزش، تحریک پذیری، گریه مداوم، خواب آلودگی و مشکالت خواب
شیردهی:
لطفا قبل از مصرف هر دارویی با پزشک یا داروساز خود هماهنگ کنید.
پاروکستینا بلوفارما در مقادیر کم در شیر مادر ترشح می شود، اگرچه اثرات جانبی مرتبط با این دارو در نوزاد دیده نشده است.
به هر حال پاروکستینا بلوفارما نباید در دوران شیردهی استفاده شود، مگر اینکه فایده برای مادر بر خطرات بالقوه برای نوزاد ارجحیت داشته باشد.