ماده ی فعال دارو سدیم تترادسیل سولفات است.
درمان وریدهای واریسی اولیه و بدون عارضه
فیبرو- ِوین در بالغین(شامل سالمندان) قابل استفاده است.
فیبرووین چیست و موارد استفاده ی آن کدام است؟
نام این دارو فیبرووین است که حاوی ماده ی فعال سدیم تترادسیل سولفات می باشد. برای درمان وریدهای واریسی، ونول های بزرگ، متوسط یا کوچک و وریدهای اسپایدر(عنکبوتی) غلظت های مختلفی از فیبرووین به کار می رود.
این داروی تزریقی متعلق به گروهی از داروها تحت عنوان اسکلروزان ها می باشد. اسکلروزان ها موادی شیمیایی هستند که در صورت تزریق به داخل ورید، موجب تورم دیواره ها و اتصال آنها به یکدیگر می شوند. با این کار جریان خون متوقف می شود و ورید به بافت اسکار تبدیل می گردد و باید در مدت چند هفته از بین برود.
اندیکاسیون های درمانی:
برای درمان وریدهای واریسی اولیه و بدون عارضه، وریدهای واریسی عودکننده یا باقی مانده به دنبال عمل جراحی، وریدهای رتیکولار، ونول ها و وریدهای اسپایدر اندام های تحتانی که اتساع ساده داشته باشند.
فیبرووین در بالغین (شامل سالمندان) قابل استفاده است.
هرگز نباید خودتان اقدام به تزریق فیبرووین نمایید. درمان با این دارو باید همیشه توسط پزشک حاذق و آشنا به روش تزریق انجام شود.
درمان به صورت تزریق دارو در ورید مورد نظر با کوچک ترین سوزن ممکن می باشد و تزریق باید آهسته و با دقت فراوان انجام شود تا خون درون ورید تخلیه شود. ممکن است برای کمک به تخلیه ی خون در وریدهای بزرگ تر، دارو به صورت دستی با استفاده از دو سرنگ و یک رابط برای ایجاد فوم با هوا مخلوط شود. در این موارد دارو باید توسط پزشکی تزریق شود که با روش صحیح تولید و تزریق فوم آشنا باشد.
پزشک باید برای درمان وریدهای واریسی که قابل رؤیت نیستند و نیز برای تزریق ماده ی اسکلروزان به صورت فوم از روش تزریق با هدایت اولتراسوند استفاده نماید.
پزشک محل مناسب برای تزریق دارو و دوز صحیح آن را تعیین می نماید. برای آگاهی از دوز مصرف بروشور را دانلود نمایید.
این دارو دوز های متفاوتی برای دمان دارد. برای آگاهی از این دوز ها و شیوه رقیق سازی و یا ساخت فوم از محلول، بروشور موجود در صفحه را دانلود نمایید. برای تزریق فیبروون باید در ورک شاپ های آموزشی که زیر نظر متخصص برگزار می شوند شرکت نمود.
فیبرووین باید فقط توسط فرد متخصص باتجربه و آشنا به آناتومی وریدها و تشخیص و درمان بیماری های سیستم وریدی و روش مناسب تزریق تجویز شود. ممکن است در اثر نشت ماده ی اسکلروزان از رگ، عوارض موضعی نامطلوب بسیاری شامل نکروز بافتی ایجاد شود. بنابراین دقت فراوان در جاگذاری سوزن داخل ورید و استفاده از کمترین حجم مؤثر دارو در هر محل تزریق اهمیت بسیاری دارد.لازم است محلول به آهستگی تزریق شود.
لازم است برای اجتناب از تزریق داخل شریانی دارو دقت شود، زیرا این کار منجر به مرگ بافت (نکروز بافتی) می شود که ممکن است به از دست رفتن اندام منجر شود.
در صورت تزریق در نواحی پا و بالا و پایین مچ پا(ناحیه ی مالئولار) به دلیل خطر تزریق داخل شریان به دقت ویژه نیاز است. در درمان وریدهای کوچک نیاز به اعمال فشار هست زیرا در صورت خروج خون در محل تزریق ممکن است پیگمانتاسیون ایجاد شود.
مواردی از واکنش های آلرژیک شامل آنافیلاکسی گزارش شده اند و پزشک باید برای درمان مناسب این حالات آماده باشد. تجهیزات احیای اورژانس باید فوراً در دسترس باشند. برای احتیاط بیمار باید در بیمارستان درمان شود.
مدت مجاز مصرف دارو:
طول عمر دارو 3 سال است.
پس از اولین باز کردن، دارو باید فوراً مصرف شود.
دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
• این دارو نیاز به شرایط نگهداری خاصی ندارد.
• دارو را از یخ زدگی محافظت کنید.
• برای محافظت از نور باید دارو درون جعبه نگهداری شود.
• دارو نباید پس از تاریخ انقضا که روی بسته بندی درج شده است استفاده شود. منظور از تاریخ انقضا آخرین روز از ماه ذکر شده می باشد.
این دارو فقط در یک نوبت قابل استفاده می باشد.لازم است پس از باز کردن ظرف حاوی دارو، محتویات آن بلافاصله مصرف شوند و هر مقدار داروی باقی مانده باید دور ریخته شود.
داروها نباید همراه با فاضلاب یا زباله های خانگی دور ریخته شوند. برای حفظ محیط زیست در این موارد با داروساز مشورت نمایید
