تخفیفات محصولات بهداشتی با عضویت در ”سینامگ”

15% تا 70% تخفیف ویژه مشترکین از داروخانه آنلاین داروچی

میل جنسی پایین، علل شایع و راه های درمان آن چیست؟

میل جنسی پایین، علل شایع و راه های درمان آن.

در این مقاله می خواهیم شما را با علت پایین بودن میل جنسی در آقایان، روش های مقابله و درمان آن آشنا کنیم، پس با سینامگ همراه باشید:

علل پایین بودن میل جنسی | سینامگ

کم میلی جنسی چیست؟

میل جنسی پایین، علاقه کم به فعالیت جنسی را توصیف می کند.
کاملا معمول است که هرازگاهی میل و علاقه نسبت به رابطه جنسی کاهش یابد و میزان میل جنسی در زندگی هر فرد در دوره های مختلف، متفاوت است. همچنین طبیعی نیست که علاقه شما در بعضی مواقع با شریک زندگی شما مطابقت نداشته باشد.

با این حال، میل جنسی کم برای مدت طولانی ممکن است باعث نگرانی برخی از افراد شود. گاهی اوقات می تواند شاخصی از یک بیماری زمینه ای باشد.

در اینجا چند دلیل بالقوه کاهش میل جنسی در مردان آورده شده است.

تستوسترون کم

تستوسترون یک هورمون مهم مردانه است. در مردان، بیشتر در بیضه تولید می شود.
تستوسترون وظیفه عضله سازی و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم را دارد. همچنین سطح تستوسترون در میل جنسی شما نقش دارد.
سطح نرمال تستوسترون متفاوت خواهد بود. با این حال، طبق دستورالعمل های انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مردان بالغ هنگامی که سطح آنها کمتر از ۳۰۰ نانوگرم در دسی لیتر (ng / dL) باشد، تستوسترون کم دارند.
وقتی سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، میل شما به رابطه جنسی نیز کاهش می یابد.

کاهش تستوسترون یک قسمت طبیعی از پیری است. با این حال، افت شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.
اگر فکر می کنید این مسئله برای شما مسئله ساز است با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید از مکمل ها یا ژل هایی برای افزایش سطح تستوسترون خود استفاده کنید.

رابطه بین داروها و میل جنسی

مصرف برخی از داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد، که به نوبه خود ممکن است منجر به کم میلی جنسی شود.
به عنوان مثال، داروهای فشار خون مانند مهار کننده های ACE و بتا بلاکرها ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.
سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:

-شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
-هورمونهایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده می شوند
-کورتیکواستروئیدها
-مسکن های افیونی، مانند مورفین و اکسی کدون
-یک داروی ضد قارچ به نام کتوکونازول
-سایمتیدین (Tagamet)، که برای سوزش معده و ریفلاکس معده (مری) استفاده می شود
-استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
-داروهای ضد افسردگی خاص
اگر اثرات تستوسترون پایین را تجربه می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است به شما توصیه کنند داروها را عوض کنید.

سندرم پاهای بی قرار (RLS)

سندرم پای بی قرار (RLS) عدم کنترل برای حرکت دادن پاها است. مطالعات نشان می دهد که مردان مبتلا به بیماری (RLS) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) نسبت به افراد بدون بیماری (RLS) هستند. اختلال نعوظ (ED) زمانی اتفاق می افتد که یک مرد نتواند نعوظ داشته باشد یا آن را حفظ کند.
در این مطالعه، محققان دریافتند مردانی که حداقل پنج بار در ماه به RLS مبتلا می شوند، تقریباً ۵۰ درصد بیشتر از مردان بدون RLS، دچار ED می شوند.
همچنین، مردانی که به طور مکرر به بیماری RLS مبتلا می شوند، حتی بیشتر ناتوان می شوند و میل جنسی کم تری دارند.

افسردگی

افسردگی تمام قسمت های زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به افسردگی با کمبود علاقه نسبت به فعالیت هایی که قبلاً برای آنها لذت بخش بوده، روبرو می شوند. از جمله این فعالیت ها می توان به میل جنسی اشاره کرد.
میل جنسی کم نیز از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی است ، از جمله:

-مهارکننده های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRI)، مانند دولوکستین
-مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)، مانند فلوکستین و سرترالین
با این حال درمورد مصرف بوپروپیون که مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRI) است، کاهش میل جنسی مشاهده نشده است.

اگر داروهای ضد افسردگی مصرف می کنید و میل جنسی کمی دارید با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است با تنظیم دوز دارو یا استفاده از داروی دیگر، عوارض جانبی شما را رفع کنند.

بیماری مزمن

وقتی به دلیل تأثیر یک بیماری بر سلامتی شما مانند درد مزمن، احساس ناراحتی می کنید، رابطه جنسی برای شما الویت نخواهد داشت.
برخی بیماری ها مانند سرطان می توانند میزان تولید اسپرم را نیز کاهش دهند.
سایر بیماری های مزمنی که می تواند به میل جنسی شما آسیب برسانند عبارتند از:

-دیابت نوع ۲
-چاقی
-فشار خون بالا
-کلسترول بالا
-نارسایی مزمن ریه، قلب، کلیه و کبد
اگر یک بیماری مزمن را تجربه می کنید ، با شریک زندگی خود در مورد راه های صمیمی بودن در این مدت صحبت کنید. همچنین ممکن است در مورد مسائل خود به دیدن یک مشاور ازدواج یا درمانگر جنسیت فکر کنید.

مشکلات خواب

یک مطالعه در ژورنال پزشکی بالینی خواب نشان داد که مردان غیر چاق با آپنه انسدادی خواب (OSA) سطح تستوسترون کمتری را تجربه می کنند. به نوبه خود، این منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود.
در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریباً یک سوم از مردانی که دچار آپنه خواب شدید بودند، میزان تستوسترون آنها نیز کاهش یافته است.
در مطالعه اخیر دیگری منبع معتمد در مردان جوان و سالم، سطح تستوسترون ۱۰ تا ۱۵ درصد پس از یک هفته محدودیت خواب به ۵ ساعت در شب کاهش یافت.
محققان دریافتند که تأثیرات محدود کردن خواب بر میزان تستوسترون به ویژه بین ساعت ۲ بعد از ظهر تا ۱۰ صبح روز بعد مشهود است.

سالخورده

سطح تستوسترون، که با میل جنسی مرتبط است، هنگامی که مردان در اواخر نوجوانی هستند، در بالاترین حد قرار دارد.
در سنین بالاتر ممکن است بیشتر اوقات مدت زمان رسیدن به ارگاسم، انزال و تحریک طولانی تری داشته باشید. نعوظ ممکن است مانند قبل (سنین پایین تر) نباشد.
با این حال، داروهایی در دسترس هستند که می توانند به درمان این مسائل کمک کنند.

فشار

اگر به دلیل موقعیت ها یا دوره های فشار شدید حواس شما پرت شود، ممکن است میل جنسی کاهش یابد. این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند. عروق شما در زمان استرس می توانند باریک شوند. این باریک شدن جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث اختلال نعوظ (ED) می شود.

یک مطالعه منتشر شده در مجله Scientific Research and Essays از این مفهوم پشتیبانی می کند که استرس تأثیر مستقیمی بر مشکلات جنسی در مردان و زنان دارد.

مطالعه دیگری در مورد جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان داد که این اختلال استرس خطر ابتلا به اختلال عملکرد جنسی را بیش از سه برابر افزایش می دهد.

به سختی می توان از استرس جلوگیری کرد. مشکلات روابط، طلاق، مواجه شدن با مرگ یکی از عزیزان، نگرانی های مالی، نوزاد تازه متولد شده یا شغل شلوغ کاری تنها برخی از وقایع زندگی است که می تواند تمایل به رابطه جنسی را بسیار تحت تأثیر قرار دهد.

تکنیک های کنترل استرس، مانند تمرینات تنفسی، مراقبه و گفتگو با یک درمانگر، ممکن است کمک کنند.

به عنوان مثال، در یک مطالعه ، مردانی که به تازگی مبتلا به اختلال نعوظ (ED) تشخیص داده شده بودند، پس از شرکت در یک برنامه ۸ هفته ای مدیریت استرس، بهبود قابل توجهی در نمرات عملکرد نعوظ نشان دادند.

عزت نفس پایین

عزت نفس به عنوان نظر کلی یک فرد در مورد خودش تعریف می شود. عزت نفس پایین، اعتماد به نفس کم و تصویر بد بدن می تواند بر سلامتی شما تأثیر بگذارد.

اگر احساس می کنید غیر جذاب یا نامطلوب هستید، احتمالا مانع از این می شود که از رابطه جنسی لذت ببرید. حتی اگر آنچه را از خود در آینه می بینید دوست ندارید، می تواند باعث شود تا کلا از رابطه جنسی جلوگیری کنید.

عزت نفس پایین ممکن است باعث اضطراب در مورد عملکرد جنسی شود، که می تواند منجر به مشکلات ED و کاهش میل جنسی شود.

با گذشت زمان، مشکلات عزت نفس می تواند منجر به مشکلات بزرگتری در سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و سو مصرف مواد مخدر یا الکل شود – همه اینها با کاهش میل جنسی مرتبط هستند.

ورزش خیلی کم (یا زیاد)

ورزش کم یا زیاد نیز می تواند عامل میل جنسی پایین در مردان باشد.
ورزش بسیار کم (یا اصلا ورزش نکردن) می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود که می تواند بر میل و تحریک جنسی تأثیر بگذارد.

ورزش منظم احتمال ابتلا به بیماری های مزمنی مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را کاهش می دهد، همه اینها با کم میلی جنسی در ارتباط هستند. بدیهی است که ورزش متوسط باعث کاهش سطح کورتیزول در شب و کاهش استرس می شود، که می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.

از سوی دیگر، نشان داده شده است که ورزش بیش از حد بر سلامت جنسی نیز تأثیر می گذارد. در یک مطالعه، سطوح بالاتر آموزش مداوم شدید و طولانی مدت به طور منظم به شدت با کاهش نمرات میل جنسی در مردان ارتباط داشت.

الکل

نوشیدن زیاد الکل یا بیش از ۱۴ بار در یک هفته نیز با کاهش تولید تستوسترون ارتباط دارد. در طی یک دوره طولانی مدت، مصرف بیش از حد الکل می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد.

کلینیک کلیولند توصیه می کند مردانی که به طور منظم بیش از سه یا بیشتر نوشیدنی های الکلی مصرف می کنند، باید نوشیدن کمتری را در نظر بگیرند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری منبع معتبر نشان می دهد که یک مرد بالغ به طور متوسط باید روزانه دو یا کمتر نوشیدنی الکلی داشته باشد. بیش از این می تواند منجر به زوال سلامتی در طولانی مدت شود.

استفاده از مواد مخدر

علاوه بر الکل، استفاده از تنباکو، ماری جوانا و داروهای غیرقانونی مانند افیون نیز به کاهش تولید تستوسترون مرتبط بوده است. این می تواند منجر به عدم تمایل جنسی شود.
همچنین مشخص شده است که سیگار کشیدن تأثیر منفی بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم دارد.

عوارض جانبی جسمی و عاطفی کم میلی جنسی

کاهش میل جنسی می تواند برای مردان بسیار آزار دهنده باشد. میل جنسی کم می تواند منجر به یک چرخه معیوب از عوارض جانبی جسمی و عاطفی، از جمله اختلالات نعوظ و ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش شود.

اختلالات نعوظ ممکن است باعث شود یک مرد در هنگام رابطه جنسی اضطراب داشته باشد. این می تواند منجر به تنش و درگیری بین او و شریک زندگی اش شود، که ممکن است به نوبه خود منجر به کم شدن برخورد جنسی و روابط بیشتر شود.
عدم انجام رابطه جنسی به دلیل اختلالات نعوظ (ED) می تواند احساس افسردگی، مشکلات عزت نفس و تصویر بد بدن را تحریک کند.

نتیجه گیری

درمان کم میلی جنسی اغلب به درمان مسائل اساسی بستگی دارد. اگر میل پایین جنسی به دلیل یک بیماری زمینه ای ایجاد می شود، ممکن است لازم باشد داروها را عوض کنید. اگر میل جنسی پایین شما علل روانی دارد، ممکن است لازم باشد برای مشاوره روابط به یک روانشناس مراجعه کنید.

همچنین می توانید به تنهایی گام هایی برای تقویت میل جنسی خود بردارید. اقدامات زیر امکان افزایش میل جنسی شما را دارند:
-داشتن یک سبک زندگی سالم
-خواب کافی
-تمرین مدیریت استرس
-داشتن رژیم غذایی سالم

منبع: Healthline

آنچه خواهید خواند